Waarom communicatieproblemen in je relatie vaak dieper zitten dan je denkt

Soms zit je tegenover je partner en voel je van alles. Verdriet, frustratie, gemis. Je wilt iets zeggen, maar de woorden blijven steken. Of je zegt juist wél iets, maar het komt niet aan. Herkenbaar? Dan heb je waarschijnlijk weleens gedacht: "Wij hebben communicatieproblemen." Maar wat bedoel je daar eigenlijk mee?

Communicatieproblemen in je relatie: wat wordt er níét gezegd?

In mijn praktijk hoor ik het vrijwel dagelijks: "Wij kunnen niet meer met elkaar praten. "Alles wat ik zeg, wordt verkeerd begrepen." "Ik hou maar gewoon mijn mond, dan hebben we in ieder geval geen gedoe" “Het lijkt alsof we elkaar niet meer verstaan.”

Communicatieproblemen in een relatie gaan zelden alleen over wat er wél gezegd wordt.

Het gaat ook over toon, timing, lichaamstaal, en... de stilte ertussen.

Over wat je voelt, maar niet deelt. Over wat je inslikt.

En dat laat z’n sporen na.

De dans van vechten en vluchten

Wanneer het spannend wordt, raken veel koppels verstrikt in een patroon.De één wil het uitpraten, de ander haakt af. Of ze vliegen allebei in de aanval.

• Als beiden gaan vechten, ontstaat er strijd: harde woorden, verwijten, schreeuwen. Beiden voelen zich niet gehoord, dus maken ze meer lawaai.

• Als de één vecht en de ander vlucht, wordt het nog ingewikkelder. De vechter zoekt contact, de ander trekt zich terug. Dat maakt de vechter nóg strijdbaarder en de ander sluit zich nog verder af.

• Als beiden vluchten, wordt het stil. Maar niet de veilige soort.

In al die vormen gaat de essentie verloren: verbinding.

“Niet praten is óók communiceren. Alleen begrijpt de ander het vaak niet.”

Als je de woorden niet vindt

Soms wil je iets zeggen, maar je raakt geblokkeerd. Je weet niet meer waar je moet beginnen. En dat is precies het moment waarop je afsluit, terwijl je eigenlijk contact zoekt.

De ander voelt dat, en reageert. Niet zelden met verwijt, irritatie of afwijzing.

Zo ontstaat het patroon dat zoveel communicatieproblemen in relaties kenmerkt: je raakt elkaar kwijt op het moment dat je elkaar het hardst nodig hebt.

Als je de woorden wél zou vinden

Wat zou er gebeuren als je het niet-perfecte wél zou durven uitspreken? Niet met de juiste zinnen, maar met de juiste intentie. Aanwezig zijn, voelen, vertragen.

Want echte communicatie begint daar waar je jezelf durft te laten zien, ook als je het moeilijk vindt. Het gaat niet om de perfecte woorden, maar om oprechte aanwezigheid.

Wat gebeurt er bij jullie als het misloopt?

Ontstaat er ruzie, met harde woorden en verwijten? Of juist een soort koude 'oorlog', waarin het stil wordt en de afstand groeit?

Misschien is dit het moment om eerlijk te kijken naar de dynamiek tussen jullie, naar wat er gezegd wordt, en wat er níét meer gezegd durft te worden.